HUBUNGAN ETNIK USM: PERKAHWINAN DAN PEMAKANAN DALAM KALANGAN MASYARAKAT MELAYU, CINA DAN INDIA

https://peikhoonblog.wordpress.com/

PENGENALAN

Malaysia merupakan sebuah negara yang mempunyai rakyat berbilang kaum. Terdapat 3 kaum terbesar di Malaysia iaitu kaum Melayu, Cina dan India. Selain itu, terdapat begitu banyak jenis perayaan di Malaysia. Sebagai contoh, Hari Raya Aidilfitri, Hari Raya Aidiladha, Tahun Baru Cina dan Deepavali. Pada waktu perayaan ini dapat dilihat semua keluarga berkumpul bersama-sama untuk menyambut bersama keluarga mereka. Sesiapa yang tinggal di kawasan bandar akan pulang ke kampung untuk menyambut perayaan di sana. Sausana di kampung adalah lebih meriah berbanding di bandar. Apabila waktu perayaan juga kita dapat lihat pelbagai jenis makanan dan pakaian. Sebagai contoh, bagi masyarakat Melayu, ketupat dan lemang merupakan makanan wajib pada waktu perayaan. Manakala bagi masyarakat Cina, kuih bulan adalah kuih wajib sempena Tahun Baru Cina dan bagi masyarakat India, muruku adalah makanan wajib bagi perayaan Deepavali. Perkahwinan di Malaysia juga mempunyai pelbagai jenis oleh kerana Malaysia didominasi oleh 3 kaum masyarakat yang berbeza budaya dan agama iaitu masyarakat Melayu, Cina dan India.

Kaum Melayu merupakan kaum yang terbesar di Malaysia iaitu sebanyak 58.1%. Agama orang Melayu iaitu agama Islam merupakan agama terutama di Malaysia. Penganut agama Islam perlu bersolat lima kali sehari dan lelaki khususnya diwajibkan untuk solat Jumaat di masjid pada setiap hari Jumaat. Kaum Melayu menyambut Hari Raya Aidilfitri dan Hari Raya Haji, atau dikenali hari Raya Korban. Sebelum menyambut perayaan hari Raya Aidilfitri, mereka perlu berpuasa selama sebulan atau 30 hari. Kaum Melayu mula berpuasa pada bulan Ramadan dan menyambut Hari Raya Aidiltri pada bulan Syawal.

Kaum Cina di Malaysia merupakan kaum yang kedua besar. Kira kira 31.5% daripada penduduk Malaysia ialah kaum Cina. Kebanyakan kaum Cina beragama Buddha atau Kristian. Bagi penganut agama Buddha, mereka akan pergi tokong untuk bersembahyang. Mereka biasanya bersembahyang pada hari pertama dan hari ke-15 pada kalender cina setiap bulan. Penganut agama Buddha menyambut Hari Wesak. Bagi kaum Cina yang beragama Kristian, mereka akan pergi ke gereja pada hari Ahad untuk bersembahyang manakala perayaan terbesar penganut Kristian ialah Hari Krismas. Kaum Cina turut menyambut Tahun Baru Cina. Tahun Baru Cina merupakan perayaan yang terbesar dan terpenting bagi kaum Cina. Hal ini membolehkan semua ahli keluarga dapat pulang ke rumah untuk berkumpul bersama. Pada Tahun Baru Cina, ibu bapa atau orang yang lebih tua akan memberi ang pau kepada anak-anak sebagai tanda baik agar mereka boleh hidup dengan lebih sihat dan bahagia.

Kaum India pula merangkumi 10% daripada penduduk Malaysia. Masyarakat India terdiri daripada orang Tamil, Malayali, Sikh, Telugu dan lain-lain. Kebanyakan kaum India beragama Hindu dan seterusnya diikuti Kristian dan Sikh. Kaum India mengamalkan kepercayaan kepada dewa-dewi dan juga mempercayai balasan baik dan buruk selepas kematian. Kaum India menyambut perayaan Deepavali. Perayaan Deepavali disambut dengan penuh kegembiraan sebagai tanda kemenangan menurut kepercayaan masyarakat Hindu. Kejayaan kebaikan mengatasi kejahatan turut dirayakan sebagai perayaan Deepavali. Perayaan Deepavali ini disambut pada hari ke 14 bulan Aipasi dalam kalendar Tamil iaitu antara bulan Oktober dan November.

http://mybudayapembelajaran.blogspot.my/2015_09_01_archive.html

PERKAHWINAN

Perkahwinan merupakan hubungan terikat antara dua orang yang diiktiraf oleh pihak berkuasa sivil dan diikat oleh kepercayaan agama masing-masing. Selain itu, menurut ahli antropologi dan sosiologi, perkahwinan adalah satu kontrak sosial yang sah di sisi masyarakat antara dua atau lebih orang yang membawa kepada hubungan yang menentukan hak dan tanggungjawab antara dua individu terbabit, anak-anak mereka dan saudara-mara. Ia melambangkan sesuatu yang kekal tentang hubungan yang dibina.

http://bighandesign.blogspot.my/2013/10/percuma-vektor-kartun-kahwin.html

Masyarakat Melayu merupakan masyarakat majoriti terbesar di Malaysia. Secara amnya, kesemua orang melayu yang memegang kerakyatan Malaysia wajib menganut agama Islam. Masyarakat Melayu amat terkenal dengan adat resam. Adat Melayu berpegang kepada dua tonggak utama iaitu adat Temenggung dan adat Pepatih. Adat Temenggung kebanyakan diamalkan oleh masyarakat melayu di Malaysia dan adat Pepatih pula diamalkan oleh masyarakat melayu di Negeri Sembilan. Antara adat yang paling unik diamalkan oleh masyarakat Melayu adalah adat perkahwinan Melayu. Keseluruhan adat yang diikuti oleh masyarakat Melayu adalah merujuk kepada agama Islam kerana terdapat adat merisik, meminang, akad nikah dan melangsungkan kenduri. Tujuan kenduri diadakan adalah untuk memberitahu kepada rakyat setempat bahawa kedua–dua mempelai telahpun di ijabkabul untuk mengelakkan fitnah. Kesemua adat-adat ini ada sedikit berlaku pencampuran adat dan kebanyakannya daripada masyarakat India.

Merisik merupakan satu adat yang dilakukan untuk memastikan gadis yang dilamar masih belum berpunya. Berpunya merujuk kepada tidak mempunyai sebarang hubungan denga mana-mana lelaki. Semasa proses merisik, anak dara akan diberikan sebentuk cincin oleh bakal mertua sebagai tanda setuju untuk menerima lamaran tersebut. Sekiranya pihak bapa gadis yang dilamar menolak cincin tersebut maka lamaran tersebut adalah ditolak.

Meminang pula merujuk kepada proses untuk menanda gadis itu untuk persedian berkahwin dengan pihak lelaki. Meminang merupakan satu ikatan sebagai satu tanda bahawa gadis tersebut dalam persediaan untuk dinikahkan. Jadinya, pihak llki lain tidak boleh meminang beliau kecuali atas kesudian gadis untuk menerima orang lain. Pada ketika alam pertunangan ini, anak gadis akan memakai sebentuk cincin yang diberikan oleh pihak lelaki di jari manis tangan kanan beliau.

Akad nikah pula merupakan satu proses wajib bagi setia umat Islam untuk menjalinkan hubungan yang sah. Proses ini akan melibatkan bakal isteri, wali iaitu ayah sebelah gadis, bakal suami dan akad. Keempat-empat elemen ini penting bagi setiap pasangan. Sekiranya salah satu daripada komponen tersebut tiada, maka perkahwinan tersebut tidak sah.

Kenduri pula merupakan satu adat yang dilakukan untuk memberitahu masyarakat setempat bahawa pasangan tersebut telah disatukan dan akan mngelakkan fitnah. Semasa kenduri diadakan, adat bersanding akan dijalankan. Bersanding merupakan adat yang dipinjamkan dari adat masyarakat India.

https://www.vecteezy.com/free-vector/bride

Perkahwinan dalam masyarakat Cina merupakan satu titik tolak yang membawa perubahan besar dalam kehidupan mereka. Mengikut kepercayaan masyarakat Cina, pasangan yang berkahwin tanpa mengikut aturan adat dianggap tidak sah. Terdapat dua bentuk perkahwinan yang diamalkan oleh mereka iaitu perkahwinan yang diatur samada oleh ibu bapa atau orang tengah (moi-ngin) dan perkahwinan di mana kedua-dua lelaki dan perempuan memilih pasangan sendiri. Pada asasnya adat resam perkahwiwan masyarakat Cina merangkumi peringkat merisik, meminang, bertunang dan majlis perkahwinan.

Adat merisik dijalankan untuk mengetahui latar belakang pihak perempuan yang dihajati. Masyarakat Cina amat mengambil berat tentang nama, keturunan, peribadi, watak dan tingkah laku pihak perempuan kerana ia penting untuk mewujudkan perkahwinan yang berkekalan. Cara merisik terpulang kepada ibu bapa kerana pada lazimnya ibu bapa pihak lelaki akan menanyakan kenalan dan rakan taulan yang kenal dengan keluarga pihak perempuan. Kedua-dua pihak lelaki dan perempuan akan mengadakan perbincangan dengan makan bersama. Ini juga daapt megeratkan hubungan kedua belah keluarga. Perbincangan ketika merisik adalah berkenaan perkara-perkara umum terutama tentang latar belakang keluarga dan asal keturunan.

Ramai pasangan muda pada masa ini diberi kebebasan untuk menentukan teman hidup mereka. Namun, masih terdapat yang meminta jasa ibu bapa atau saudara mara untuk mencari pasangan untuk mereka. Ketika ibu bapa bakal pengantin lelaki menentukan bakal menantu perempuan, mereka akan mencari tukang risik yang bertanggungjawab untuk mengurangkan konflik serta rasa malu ketika membincangkan kemungkinan perkahwinan antara dua buah keluarga yang biasanya tidak rapat atau langsung dikenali.

Hari pertunangan dilakukan berdasarkan kalendar Cina dan ia hendaklah bersesuaian dengan bintang kelahiran kedua pasangan tersebut. Ini penting kerana jika dilakukan pada waktu yang tidak sesuai dipercayai akan ditimpa bencana dan perkahwinan akan menghalami kegagalan. Pada masa inilah bakal pengantin lelaki berkunjung ke rumah perempuan untuk menunaikan permintaan.

Upacara bertukar cincin dilakukan mengikut masa yang ditetapkan. Bagi membukitkan persetujuan, gadis berkenaan akan menyerahkan sekeping kertas merah yang tertulis nama gadis, umur dan tarikh lahirnya yang didapati daripada tukang tilik. Setelah kertas merah diterima, pihak lelaki akan mengadakan persediaan. Kertas merah kepunyaan si gadis pula akan diberi kepada tukang tilik bersama-sama maklumat yang sama tentang dirinya. Tukang tilik akan menghitung hari dan masa yang sesuai berdasarkan kedua-dua kertas merah.

Setelah mendapat tarikh dan masa yang sesuai, tukang tilik akan menyediakan dua keping kertas merah dan diberikan kepada lelaki dan perempuan yang hendak berkahwin. Kertas merah tersebut mengandungi peraturan-peraturan dan adat-adat yang perlu diikuti oleh kedua bakal pengantin. Hantaran dan mas kahwin lazimnya diberi semasa upacara bertukar cincin perkahwinan atau pada hari lain seperti hari istiadat perkahwinan yang diadakan di Pejabat Pendaftaran Perkahwinan.

Di antara hantarannya ialah sebentuk cincin emas, sepersalinan pakaian, kain dan wang tunai. Sekiranya pihak lelaki tidak menyediakan barang hantaran yang cukup kepada pengantin perempuan, sejumlah besar wang tunai akan diberi. Berserta dengan penghantaran mas kahwin, keluarga pengantin perempuan akan diberitahu tarikh perkahwinan dan rundingan akan dibuat dengan pengantin perempuan. Dalam masyarkat Cina, semakin besar mas kahwin yang diberikan, semakin tinggi martabat dan kedudukan pihak lelaki.

Hari perkahwinan akan dilangsungkan pada hari yang disetujui oleh kedua belah pihak. Sebelum tiba hari perkahwinan sekiranya terdapat kematian di kalangan ahli keluarga bakal pengantin, perkahwinan itu mesti ditangguhkan pada tahun hadapan ataupun dalam seratus hari. Pada hari perkahwinan tersebut pengantin perempuan dan lelaki dihias indah. Baju pengantin sebaik-baiknya bewarna putih, merah atau kuning. Adalah dilarang memakai baju hitam, biru dan kelabu kerana dipercayai warna-warna tersebut melambangkan kematian dan kesedihan. Seterusnya pengantin lelaki akan bertandang ke rumah pengantin perempuan dan pada masa itulah pengantin lelaki dan perempuan akan duduk bersama buat kali pertama.

Mereka akan diiringi oleh pengiring masing-masing. Seterusnya pasangan pengantin akan didudukkan di atas pelamin yang telah disediakan di ruang tamu. Selepas acara bersanding, pasangan pengantin akan dibawa bertemu ahli keluarga masing-masing. Pengantin lelaki akan memperkenalkan keluarga dan sauadara maranya kepada isterinya meminta restu daripada keluarga mertua masing-masing. Dalam masyarakat Cina juga, upacara meminum teh sangat penting dan masih diamalkan. Ia merupakan tradisi masyarakat Cina yang mempunyai maksud yang tersendiri.

Adat ini melambangkan penerimaan pasangan pengantin terutamanya si isteri dalam keluarga si suami di samping bertujuan untuk mengeratkan hubungan kekeluargaan. Dalam upacara ini pasangan pengantin akan memberi teh kepada saudara mara pihak lelaki. Seterusnya, kemuncak upacara perkahwinan masyarakat Cina ialah pada sebelah malam iaitu jamuan makan. Jamuan makan ini akan diadakan secara besar-besaran samada di rumah, dewan, atau restoran. Tetamu-tetamu yang datang akan membawa ang-pau sebagai hadiah kepada pasangan pengantin.

Berdasarkan pemahaman responden iaitu Yeong terhadap perkahwinan bangsa Cina, dia memberitahu bahawa tahap merisik adalah perlu bagi semua pasangan. Manakala semasa tahap meminang, pihak perempuan boleh berunding dengan pihak lelaki sekiranya tidak puas hati dengan jumlah mas kahwin. Segala rundingan akan dijalankan sehingga kedua-dua pihak berpuas hati. Seterusnya, pasangan pengantin tidak boleh berjumpa sebelum majis perkahwinan. Semasa majis perkahwinan, saudara mara pasangan pengantin akan datang menikmati jamuan besar dan memberi doa kepada pasangan pengantin.

Manakala berdasarkan pemahaman responden kedua iaitu Tee, dia menyatakan bahawa salah satu adat tradisional perkahwinan ialah ibu pengantin perempuan akan menyikat rambut pengantin sebanyak tiga kali sebelum pengantin perempuan dihantar ke rumah pengantin lelaki. Semasa pengantin perempuan sampai ke rumah pengantin lelaki, haruslah menjemput seorang lelaki membuka pintu kereta untuk menjemput pengantin perempuan. Selepas masuk ke dalam rumah pengantin lelaki, sesi memberi teh akan diadakan bertujuan menunjukkan taat kepada ibu bapa pengantin lelaki dan tanda sebagai anggota ahli keluarga pengantin lelaki. Seterusnya, budak lelaki yang berzodiak naga akan disuruh melompat di atas katil baru pasangan pengantin. Hal ini kerana kaum cina mengutamakan lelaki dan menganggap naga merupakan zodiak yang bermaksud baik.

Seterusnya, sesi bertunduk akan diadakan. Pasangan harus bertunduk sebanyak tiga kali. Kali pertama adalah bertunduk terhadap nenek moyang. Kali kedua adalah bertunduk terhadap ibu bapa dan kali ketiga adalah pasangan pengantin saling bertunduk. Selain daripada itu, pasangan pengantin akan membelanja semua saudara mara biskut yang manis. Tindakan ini membawa maksud semoga hubungan yang manis kepada pasangan pengantin.

https://blog.shaadishop.co/tag/shaadi/

Perkahwinan masyarakat India biasanya dilaksanakan mengikut beberapa golongan etnik iaitu Tamil, Malayalam, Telugu, dan sub etnik iaitu Chetti, Mutaliyar, Veelaalar, Teevardan sebagainya serta status ekonomi, pendeta iaitu Brahmin Gurukkal, Gurukkal, Pandaaram dan sebagainya. Dalam merisik, beberap aspek perlu diberi perhatian seperti faktor etnik, sub etnik, kasta dan agama. Selain itu, faktor-faktor lain seperti status ekonomi dan status sosial yang merangkumi aspek seperti umur, tahap pendidikan, jenis pekerjaan, etika dan moral, rupa paras dan latar belakang keluarga diambilkira.

Bakal pengantin lelaki akan mengunjungi bakal pengantin perempuan untuk melihat sendiri paras rupa dan perwatakan calon isterinya. Seterusnya ialah mengkaji keserasian antara kedua-dua bakal pengantin. Adat penyesuaian bakal pengantin dikenali sebagai Thirumanam Poruttam Paartal dijalankan terlebih dahulu. Dalam ajaran Hindu, tidak terdapat konsep perceraian. Terdapat 21 aspek perlu diambil kira untuk menentukan kesesuaian pasangan bakal pengantin dengan cara tilikan dimanak Hindu.

Justeru, prosedur ikat janji atau niccayam dilakukan selepas mendapat persetujuan kedua-dua belah pihak. Wakil lelaki akan datang kerumah pihak perempuan dalam jumlah bilangan yang ganjil dengan membawa beberapa barangan seperti kelapa, sirih pinang, bunga-bungaan, buah-buahan, cendana dan kumkum untuk diberikan kepada wakil perempuan. Bakal pengantin lelaki seterusnya akan melafazkan ikat janji bagi menyatakan persetujuan untuk mengahwini bakal pengantin perempuan. Seterusnya perkahwinan tersebut akan diumumkan kepada orang ramai. Sebagai tanda ikatan, kedua-dua pengantin akan menukar sirih pinang yang dinamakan taambuulanmarrutal.

Adat parisam pula terbahagi kepada dua iaitu parisam biasa atau udan parisam. Parisam biasa adalah pemberian hadiah yang dijalankan lebih awal daripada hari perkahwinan, manakala udan parisam adalah pemberian hadiah yang dilakukan pada hari yang sama di sebelah pagi sebelum perkahwinan dilangsungkan. Dalam masyarakat India, parisam umpama sebuah majlis pertunangan. Pihak pengantin lelaki akan menyediakan beberapa jenis hantaran dalam jumlah ganjil. Hantaran ini perlu disediakan oleh wanita yang sudah bersuami sahaja dan mereka dipanggil cumanggali.

Bagi memulakan adat tersebut, upacara sembahyang akan dilakukan terlebih dahulu. Kemudian bapa pengantin perempuan akan membawa parisam yang mengandungi sari dan diberi kepada anaknya. Pada masa yang sama pengantin perempuan menulis sesuatu dengan menggunakan kunyit sebagai meminta restu daripada Tuhan. Setelah itu barulah pihak lelaki dan jemputan lain boleh melihat puuranakumbum dengan lebih dekat lagi. Pada hari tersebut, bakal pengantin perempuan memakai sari parisam dan dipimpin keluar oleh seorang wanita lain ke ruangtamu. Pada masa ini beberapa orang saudara-mara boleh mengalungkan kalungan bunga pada bakal pengantin perempuan. Ini dikenali sebagai orrai-maalaiataukalungantunggal. Pengiring akan memberikan kad jemputan kepada kedua-dua pihak pengantin.

Sebelum majlis perkahwinan berlangsung, terdapat beberapa perkara penting yang perlu dijalankan terlebih dahulu, antaranya ,kad jemputan memainkan peranan yang penting dalam perkahwinan masyarakat India. Kad jemputan ini dibuat berdasarkan almanak Hindu. Sekiranya terdapat kesilapan, bermakna perkahwinan tidak dapat dijalankan dengan lancar. Kad jemputan yang telah dicetak disapu dengan serbuk kunyit cair sebagai lambing keharmonian.

Adat mukuurtakaal dilakukan lima hari sebelum hari perkahwinan dilangsungkan. Adat mukuurttakaal ini diadakan pada hari yang baik mengikut firasat masyarakat India. Untuk menjalankan adat tersebut sebatang pokok yang masih muda dan lurus akan ditebang untuk dijadikan mukurttakaal. Batang pokok tersebut berukuran dua atau tiga meter dan mempunyai lilitan batang antara 20 hingga 30 sentimeter. Majlis perkahwinan pula dimulakan dengan upacara niccayam (ikatjanji) dengan memberi hadiah seperti pakaian dan lain-lain. Kadundangan disapu dengan air kunyit dibawa ke kuil dalam jumlah ganjil sebagai tanda rasmi undangan perkahwinan.

Upacara Kanggenam iaitu menanam sebatang pokok yang lurus dan disapu dengan serbuk kunyit tiga hari sebelum hari perkahwinan dilangsungkan. Pengantin lelaki tidak dibenarkan keluar selama tiga hari sebelum hari perkahwinan. Upacara perkahwinan dilakukan oleh Pedanda dengan berdoa supaya pengantin hidup bahagia hingga hari tua. Pedanda akan menabur sembilan jenis bijirin setelah selesai acara menyarung cincin.

Pengantin lelaki akan mengalungkan thaali yang diperbuat daripada benang yang disapu dengan kunyit dan hujungnya diikat dengan seketul kunyit kepada pengantin perempuan hingg paras dada. Kedua mempelai memberi hormat kepada ibu bapa atau mertua dengan menukar dulang berisi buah-buahan dan menyapu debu suci pada dahi pengantin. Selepas perkahwinan, terdapat beberapa adat yang dijalankan oleh masyarakat India selepas berlangsungnya sesuatu perkahwinan.

Antara adat tersebut ialah pengantin perempuan dikehendaki pergi ke rumah pengantin lelaki sebagai menghormati suami selepas mereka disahkan sebagai pasangan suami isteri. Kemudian pengantin lelaki pula dikehendaki pergi ke rumah pengantin perempuan selamat igahari. Pada masa itu, ibu bapa mertua akan menghormati kedua-dua pengantin dengan mengadakan jamuan.

PEMAKANAN

Makanan masyarakat Melayu ini berasal dari Malaysia, Indonesia, Singapura dan Brunei. Negara-negara tersebut merupakan antara gugusan kepulauan Melayu atau dikenali sebagai Nusantara. Setiap wilayah tradisional Melayu mempunyai makanan tradisional sendiri. Sebagai contoh di Malaysia, terdapat pelbagai jenis makanan Melayu iaitu nasi lemak, rendang, ketupat, lemang, laksa dan sebagainya. Ciri utama masakan tradisional Melayu ialah penggunaan rempah ratus serta santan yang penting untuk menghasilkan makanan berlemak dan pekat. Hampir setiap masakan Melayu dihidang bersama nasi. Nasi merupakan makanan ruji bagi masyarakat Melayu. Makanan akan dijamah dengan menggunakan tangan kanan. Oleh kerana kebanyakan orang Melayu beragama Islam, masakan Melayu mengikut hukum diet halal Islam secara ketat. Pengambilan protein kebanyakannya diambil dari daging lembu, kerbau, kambing, biri-biri, ayam, itik dan ikan. Makanan yang dimakan oleh masyarakat Melayu adalah dari sumber yang halal dan bersih.

http://malaysiatravelnews.com/nasi-lemak-food-icon-japan-market/

Nasi lemak sejenis nasi yang dimasak dengan santan pekat dan merupakan hidangan Melayu paling terkenal yang mudah didapati di setiap pekan dan kampung Melayu serta dianggap sebagai hidangan kebangsaan Malaysia. Sir Richard Olof Winstedt telah menulis mengenai nasi lemak di Malaysia pada tahun 1909 didalam bukunya yang bertajuk “The Circumstances of Malay Life”. Nasi lemak biasanya dihidangkan dengan telur, timun, ikan goreng, kacang goreng dan sambal. Tetapi masyarakat Melayu moden telah memodenkan nasi lemak dan boleh dimakan dengan pelbagai jenis lauk. Antaranya nasi lemak pada zaman sekarang boleh dimakan bersama ayam, daging dan ikan. Pada masa kini, nasi lemak bukan sahaja dinikmati pada waktu pagi malahan ia juga boleh dinikmati pada setiap waktu. Oleh sebab itu, nasi lemak merupakan satu sajian makanan yang ringkas dan dijadikan sebagai makanan pilihan warga kota yang sentiasa dalam kesibukan. Nasi lemak turut dihidangkan di hotel dan restoran mewah di seluruh Malaysia. Nasi lemak kebanyakannya diletakkan bersama daun pisang. Daun pisang ini dijadikan sebagai pelapik. Penggunaan daun pisang sama seperti masyarakat India. Nasi lemak juga dimakan oleh masyarakat Cina dan India.

Lemang merupakan sejenis makanan tradisi yang disukai ramai. Lemang banyak dimakan semasa hari perayaan. Masyarakat Melayu menyambut Hari Raya Aidilfitri dan Hari Raya Aidiladha. Selalunya lemang ini dimakan bersama kuah kacang dan rendang. Lemang juga merupakan makanan orang asli Negrito yang tinggal di Kelantan. Lemang ini dibuat daripada beras pulut dan santan yang dimasukkan ke dalam ruas buluh yang dilapik dengan daun pisang sebelum dibakar.

http://supernifzvitamin.com/pentingnya-vitamin-semasa-berhari-raya/

Ketupat merupakan sejenis makanan yang dihidang daripada nasi atau pulut dan dibungkus dengan dengan daun kelapa dan direbus. Ketupat ini sangat terkenal di Malaysia, Indonesia, Singapura dan Brunei. Ketupat juga terdapat pelbagai jenis contohnya ketupat palas, ketupat nasi dan ketupat pulut. Jenis ketupat ini bergantung kepada bahan dan daun yang digunakan. Ketupat pulut ialah ketupat yang menggunakan beras pulut sebagai bahan asas manakala ketupat nasi pula dibuat daripada beras. Ketupat palas merupakan ketupat yang menggunakan daun palas sebagai pembungkusnya. Biasanya sarung ketupat palas dianyam terlebih dahulu sebelum memasukan pulut yang telah dimasak. Daun palas digunakan untuk membalut ketupat pulut manakal daun kelapa digunakan untuk membalut ketupat nasi. Ketupat biasanya dihidang semasa hari raya. Selalunya ia akan dimakan bersama rendang, kuah kacang atau dengan serunding.

http://venisrri.blogspot.my/

Perayaan Kuih Bulan atau Perayaan Pertengahan Musim Luruh merupakan perayaan yang menyambut kemenangan orang Cina menumpaskan penjajah Mongol pada akhir Dinasti Yuan. Kuih bulan juga dikaitkan dengan Pesta Tanglung namun ini adalah perayaan berbeza. Perayaan ini biasanya disambut pada akhir bulan Ogos sehingga akhir bulan September. Pada waktu ini, biasanya bulan akan mengambang terang. Hal ini mempengaruhi masyarakat Cina untuk meraikan hasil tuaian musim panas mereka. Kuih bulan ini mempunyai dua lapisan. Iaitu diluarnya kulit manakala dalamnya adalah inti. Kuih bulan mempunyai inti yang pelbagai. Antaranya ialah inti yang menggunakan kacang merah berserta telur masin. Antara kuih bulan yang paling mendapat sambutan adalah kuih bulan yang berintikan telur masin. Semakin lama ia dibiarkan selepas dibuat, semakin lembutlah ia. Malah, pemilik kedai Restoran Hajjah menyatakan bahawa beliau harus menyediakan tempahan kuih bukan enam bulan lebih awal bagi memastikan tekstur kuih bulannya lebih lembut untuk dimakan. Dari segi teksturnya pula, ia sangat lembut. Kuih bulan mempunyai rasa yang lemak manis.

http://eatwithteacher.blogspot.my/2016/09/zongzi-ba-tzang.html

Tujuan membuat kuih Zongzi ini adalah untuk memperingati ‘Qu Yuan’. Hal ini kerana Qu Yuan bertindak membunuh diri di dalam sungai. Seluruh penduduk kampung di daerah tersebut berasa sangat sedih dengan kehilangan Qu Yuan. Pada setiap hari kelima di bulan yang kelima, penduduk kampung tersebut bertindak memasukkan beras didalam buluh lalu dimasukkan ke dalam sungai sebagai memperingati Qu Yuan. Pada suatu hari, seorang penduduk kampung tersebut bermimpi Qu Yuan. Beliau menyatakan bahawa segala makanan yang diberi mereka telah dimakan oleh ikan-ikan. Bagi mengelakkan hal tersebut berulang, Qu Yuan meminta agar pulut tersebut dibalut dengan bentuk tanduk di diikat tali bagi mengelakkan dimakan lagi oleh ikan. Setelah melaksanakan amanat beliau, penduduk tersebut bermimpi lagi bahawa terdapat segelintir ikan-ikan yang masih lagi memakannya mungkin akibat bau makanan tersebut. Qu Yuan menyatakan lagi bahawa ianya dikawal oleh naga.

Oleh itu, penduduk kampung mula mereka perahu berbentuk naga. Menerusi lagenda inilah kuih Zong Zi dan juga perahu naga dicipta. Zongzi mempunyai nama yang berbeza di setiap tempat. Sebagai contoh, kuih ini dikenali sebagai Pya Htote di kawasan Burma yang berbahasa Burma, Nom Chang di Kemboja dan Machang di negara Filipina. Di negara Lous dan Thailand pula, kuih ini dikenali sebagai Bchang atau Khanom Chang manakala di Malaysia, Singapura dan Indonesia pula dikenali sebagai Bacang, Bak Cang mahupun Zang. Dari segi ciri-ciri kuih ini pula, kuih ini dibaluti dengan daun. Di dalamnya pula berintikan pulut. Oleh itu, kuih ini mempunyai sedikit sebanyak persamaan dengan juadah traditional orang Melayu iaitu ketupat. Kuih ini mempunyai rasa yang berbeza di setiap daerah. Antara inti Zong Zi adalah kacang hitam, daging, buah-buahan dan pelbagai lagi.

https://ms.wikipedia.org/wiki/Kuih_bakul

Kuih Bakul atau lebih dikenali sebagai Nian Gao adalah merupakan makanan Cina yang diperbuat daripada tepung pulut. Walaupun boleh dimakan bila-bila masa, secara tradisi kuih ini paling laris dimakan ketika sambutan Tahun Baru Cina. Kuih bakul ini dipercayai membawa tuah pada masa perayaan Tahun Bru Cina kerana namanya nian gao di mana gao bermaksud kuih dalam nama kuih ini berbunyi sama seperti perkataan gao bermaksud 'tinggi' melambangkan erti "semakin tahun semakin tinggi" atau ringkasnya "setahun lagi kehidupan, setingkat lagi kemajuan".

Menurut kepercayaan masyarakat Cina, ‘Tuhan Dapur’ ialah tuhan yang dilantik oleh Maharaja dari syurga. Ia berperanan untuk mengawasi tingkah laku manusia di dunia. Kuih bakul dihasilkan bagi mengelakkan ‘Tuhan Dapur’ daripada melaporkan segala perbuatan manusia yang tidak baik kepada Maharaja di syurga. Masyarakat Cina akan menyembah ‘Tuhan Dapur’ dengan menyertakan kuih bakul dalam upacara penyembahan sebagai pemanis mulut ‘Tuhan Dapur’. Apabila ‘Tuhan Dapur’ diberikan pemanis mulut iaitu kuih bakul, maka secara tidak langsung ‘Tuhan Dapur’ itu akan menyampaikan berita baik sahaja kepada Maharaja di syurga.

Kuih bakul ini boleh didapati dalam dua bentuk sama ada bulat ataupun segi empat. Teksturnya yang melekit itu membuatkan orang tertarik dalam menikmatinya. Selain itu, bahan-bahan yang diperlukan dalam membuat kuih ini agak mudah kerana tidak memerlukan bahan yang pelbagai serta kaedah memasak yang ringkas. Bahan yang diperlukan dalam membuat kuih bakul adalah teoung pulut, gula, air dan daun pisang. Cara memasaknya pula adalah dengan mengukus selama 18 jam.

http://www.anajingga.com/2013/01/makanan-tradisional-di-malaysia.html

Kaum India amat sinonim dengan makanan yang berasaskan rempah ratus. Pada abad ke 15 masihi rakyat dari negara India giat datang ke tanah Melayu untuk berdagang rempah ratus di sini. Pada ketika itu India merupakan sebuah negara yang terkenal dengan hasil dagangan rempah ratus. Kerajaan dari tanah Arab dan Eropah akan datang ke tanah Melayu untuk mendapatkan rempah ratus. Antara contoh rempah ratus yang wujud pada ketika itu temasuklah cili, lada hitam, kulit kayu manis, halba dan pelbagai lagi. Pada masa kini, rempah ratus di dunia telah mencapai pelbagai inovasi mengikut peredaran masa dan memudahkan lagi penghasilan makanan bagi kaum India.

Di Malaysia, makanan masyarakat India turut terhidang kepada masyarakat Melayu dan Cina. Makanan masyarakat India amat serasi dengan budaya masyarakat di Malaysia kerana boleh dikakatakan majoriti masyarakat di Malaysia makan makanan yang pedas dan berempah. Terdapat aneka jenis makanan tradisional masyarakat India di Malaysia contohnya seperti tosei, nasi beriani, putu mayam dan pelbagai lagi.

http://www.thestar.com.my/news/nation/2016/03/05/no-reason-to-raise-price-of-roti-canai/

http://www.bawarchi.com/recipe/muruku-oezq8Mfaijhhd.html

https://dayre.me/coasterkitchen/qT8ESsoOAR

Makanan tradisional yang paling rapat dengan masyarakat Malaysia adalah roti canai. Roti canai mudah di dapati pada waktu pagi di mana-mana sahaja di Malaysia. Hal ini kerana roti canai bagaikan makanan bagi setiap bangsa di Malaysia untuk bersarapan pagi. Makanan yang ditebar cantik pada setiap pagi ini wajib dihidangkan bersama kuah kari dalca. Mengikut peredaran semasa, roti canai juga kini menerima pelbagai inovasi dengan kepelgaian cara hidangan dan cara penyediaan kuah yang di makan bersama.

Seterusnya, makanan tradisional masyarakat India yang popular dalam kalangan masyarakat Malaysia adalah “maruku”. Maruku sangat mudah untuk disediakan kerana ianya dihasilkan daripada adunan tepung beras dan urad. Maruku telah berjaya menambat hati masyarakat Malaysia sehingga pada perayaan Hari Raya Aidilfitri juga akan dihidangkan maruku. Asal usulnya adalah dari India Selatan dan cukup terkenal di Tamil Nadu.

Selain itu, putu mayam juga merupakan makanan tradisional bagi kaum India. Walau bagaimanapun putu mayam pada masa kini menjadi makanan yang rutin bagi masyarakat dunia terutamanya di Indonesia, Sri Lanka, Singapura dan Malaysia. Di Malaysia, putu mayam mudah didapati di pasar malam dan pasar hari. Ada juga dijual dari rumah ke rumah dengan menaiki motor. Sekiranya alunan loceng berbunyi di sesebuah kawasan kampung atau perumahan sudah pasti akan menjadi rebutan ramai.

Pelabagai jenis makanan tradisional masyarakat India yang cukup popular di Malaysia dan turut dimakan oleh bangsa lain. Sebagai sebuah negara yang harmoni dengan pelbagai etnik adat dan budaya. Tidak menjadi masalah untuk kita berkongsi rasa dan budaya kerana kita bernaung di bawah slogan “1 Malaysia”.

KESIMPULAN

Malaysia mempamerkan keunikan masyarakatnya yang terdiri daripada pelbagai kaum yang mengamalkan pelbagai budaya dan menganuti pelbagai agama. Kepelbagaian kaum dan etnik wujud kepelbagaian budaya, bahasa, agama dan adat resam. Walaupun wujud kepelbagaian budaya dan agama, penduduk Malaysia masih hidup dalam suasana harmoni. Perpaduan dalam kepelbagaian ini dicerminkan dalam festival-festival atau perayaan-perayaan setiap kaum. Kita menyambut perayaan dengan kaum-kaum lain melalui amalan ziarah-menziarahi atau menghadiri rumah terbuka. Selain itu, dengan menjalani kajian ini, kita dapat memahami adat resam perkahwinan kaum lain dan cara pemakanan setiap kaum.

RUJUKAN

http://pengajianmalaysiadls1b.blogspot.my/2015/02/40-perkahwinan-kaum-india.html
http://pmr.penerangan.gov.my/index.php/budaya/3244-perkahwinan-masyarakat-india-.html

http://mte3012-ching.blogspot.my/2014/11/adat-perkahwinan-kaum-cina.html

Winstedt, R. O., & Winstedt, R. (1909). The circumstances of Malay life. Ams PressInc.

LAMPIRAN